Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

one - eyed

  • 1 luscus

        luscus adj.    [LVC-], with closed eye, with one eye closed: statua, i. e. aiming, Iu.— One-eyed: familiaris meus: dux, Iu.
    * * *
    lusca, luscum ADJ

    Latin-English dictionary > luscus

  • 2 Coclēs

        Coclēs itis, m    [SCA- +oculus], one - eyed.— Esp. surname of Horatius, who, in the war with Porsenna, defended a bridge alone, L., C., V.
    * * *
    one-eyed person; Horatius (who kept Etruscans from Subician bridge)

    Latin-English dictionary > Coclēs

  • 3 monoculus

    mŏnŏcŭlus, i, m. [vox hybr. from monos and oculus], one-eyed, a one-eyed man (post-class.), Firm. Math. 8, 19; 8, 22; cf. Gloss. Lab. monoculus = monophthalmos.

    Lewis & Short latin dictionary > monoculus

  • 4 unoculus

    ūnŏcŭlus, a, um, adj. [unus-oculus], one-eyed: Cyclops, Att. ap. Gell. 3, 11, 5:

    gens (Arimaspi),

    Sol. 15 med.—Subst.: ūnŏcŭlus, i, m., a one-eyed person, Plaut. Curc. 3, 22 sqq.

    Lewis & Short latin dictionary > unoculus

  • 5 Cyclōps

        Cyclōps ōpis (acc. -ōpem or -ōpa), m, Κύκλωψ (round-eye), a Cyclops, one of the fabulous giants on the coast of Sicily, C., V., H., O., Iu.: Cyclopa saltare, to imitate by pantomime, H.: moveri, H.—Plur., in later fable, the assistants of Vulcan at his forge under Aetna, V.
    * * *
    Cyclopos/is N M
    Cyclops; one of the Cyclopes (one-eyed giants of Sicily); (esp. Polyphemus)

    Latin-English dictionary > Cyclōps

  • 6 unoculus

    unocula, unoculum ADJ
    one-eyed, having one eye; (of Cyclops)

    Latin-English dictionary > unoculus

  • 7 luscinius

    1.
    luscĭnĭus, ii, m., a nightingale; v. luscinia init.
    2.
    luscĭnĭus, a, um, adj. [luscinus], blinded, one-eyed, applied by Commodus to persons one of whose eyes he had destroyed, Lampr. Commod. 10, 6; cf. the foll. art.

    Lewis & Short latin dictionary > luscinius

  • 8 luscus

    luscus, a, um, adj. [root luc of lux; with fundamental idea to glimmer; cf. Gr. lugê, gloom], one-eyed: Le. Oculum ego ecfodiam tibi, si verbum addideris. Sc. Hercle qui dicam tamen:

    nam si sic non licebit, luscus dixero,

    Plaut. Trin. 2, 4, 64; id. Curc. 4, 2, 19:

    Appius cenabo, inquit, apud te, huic lusco, familiari meo C. Sestio: uni enim locum esse video,

    Cic. de Or. 2, 60, 246; Mart. 4, 65; Gai Inst. 3, 214:

    cum Gaetula ducem portaret belua luscum (of Hannibal),

    Juv. 10, 157:

    ambos perdidit ille oculos, et luscis invidet,

    id. 10, 228.—Hence, with one eye shut, i. e. taking aim, said mockingly of a statue:

    statua meditatur proelia lusca,

    Juv. 7, 128; half-blind, Mart. 9, 37, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > luscus

  • 9 Polyphemos

    Pŏlyphēmus ( - os), i, m., = Poluphêmos.
    I.
    The one-eyed Cyclops in Sicily, son of Neptune, who was blinded by Ulysses, Cic. Tusc. 5, 39, 115; Ov. M. 13, 772; 14, 167; Mart. 4, 49, 6; Juv. 14, 20; 9, 64; Hyg. Fab. 125; cf. Verg. A. 3, 618 sq.—
    II.
    One of the Argonauts, Hyg. Fab. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > Polyphemos

  • 10 Polyphemus

    Pŏlyphēmus ( - os), i, m., = Poluphêmos.
    I.
    The one-eyed Cyclops in Sicily, son of Neptune, who was blinded by Ulysses, Cic. Tusc. 5, 39, 115; Ov. M. 13, 772; 14, 167; Mart. 4, 49, 6; Juv. 14, 20; 9, 64; Hyg. Fab. 125; cf. Verg. A. 3, 618 sq.—
    II.
    One of the Argonauts, Hyg. Fab. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > Polyphemus

  • 11 defioculus

    dēfīŏcŭlus, i, m. [humorously compounded from defit and oculus], who lacks an eye, one-eyed, Mart. 12, 59, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > defioculus

  • 12 elusco

    ē-lusco, āvi, ātum, 1, v. a. [luscus], to make one-eyed, to deprive of an eye (late Lat.), Dig. 9, 2, 5, § 3; 10, 4, 17; 13, 3, 3 al.

    Lewis & Short latin dictionary > elusco

  • 13 luscini

    1.
    luscĭnus, a, um, adj. [luscus], oneeyed; plur. as subst.: luscĭni, ōrum, m., one-eyed persons: qui altero lumine orbi nascerentur, Coclites vocabantur, qui par vis utrisque Ocellae;

    Luscini injuriae cognomen habuere,

    Plin. 11, 37, 55, § 150.
    2.
    Luscĭnus, i, m., a Roman surname:

    C. Fabricius Luscinus,

    Val. Max. 4, 3, 6; Liv. 33, 42 and 43; 37, 4.
    3.
    luscĭnus, i, m., v. luscinia init.

    Lewis & Short latin dictionary > luscini

  • 14 Luscinus

    1.
    luscĭnus, a, um, adj. [luscus], oneeyed; plur. as subst.: luscĭni, ōrum, m., one-eyed persons: qui altero lumine orbi nascerentur, Coclites vocabantur, qui par vis utrisque Ocellae;

    Luscini injuriae cognomen habuere,

    Plin. 11, 37, 55, § 150.
    2.
    Luscĭnus, i, m., a Roman surname:

    C. Fabricius Luscinus,

    Val. Max. 4, 3, 6; Liv. 33, 42 and 43; 37, 4.
    3.
    luscĭnus, i, m., v. luscinia init.

    Lewis & Short latin dictionary > Luscinus

  • 15 luscinus

    1.
    luscĭnus, a, um, adj. [luscus], oneeyed; plur. as subst.: luscĭni, ōrum, m., one-eyed persons: qui altero lumine orbi nascerentur, Coclites vocabantur, qui par vis utrisque Ocellae;

    Luscini injuriae cognomen habuere,

    Plin. 11, 37, 55, § 150.
    2.
    Luscĭnus, i, m., a Roman surname:

    C. Fabricius Luscinus,

    Val. Max. 4, 3, 6; Liv. 33, 42 and 43; 37, 4.
    3.
    luscĭnus, i, m., v. luscinia init.

    Lewis & Short latin dictionary > luscinus

  • 16 strabō

        strabō ōnis, m, στραβών, a cross-eyed person, one who squints, C., H.
    * * *

    Latin-English dictionary > strabō

  • 17 lippus

    lippus, a, um, adj. [Sanscr. lip, to smear; Gr. lipa, lipos, fat; aleipha, salve; whence adeps], blear-eyed, bleared, inflamed.
    I.
    Lit.:

    num tibi lippus videor,

    Plaut. Mil. 2, 3, 21:

    (matrem) cubare in navi lippam atque oculis turgidis,

    id. ib. 4, 3, 15 lippi illic oculi seruos est simillimus, id. Bacch. 4, 8, 72; id. Pers. 1, 1, 11; Vitr. 8, 4, 4:

    non tamen idcirco contemnas lippus inungi,

    Hor. Ep. 1, 1, 29; cf.:

    lippus Illinere,

    id. S. 1, 5, 30.—Prov.:

    omnibus et lippis notum et tonsoribus,

    i. e. to everybody, Hor. S. 1, 7, 3.—
    B.
    Transf.
    1.
    Dim-sighted, nearly blind, half-blind, purblind:

    fuligine lippus,

    Juv. 10, 130:

    patres,

    Pers. 1, 79.—
    2.
    Dropping, running:

    lippa sub attrita fronte lacuna putet, of an empty eye-socket,

    Mart. 8, 59, 2:

    ficus,

    an over-ripe fig, dropping with juice, id. 7, 20, 12.—
    II.
    Trop., blind to one's own faults:

    vappa et lippus,

    Pers. 5, 76; cf. Hor. S. 1, 3, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > lippus

  • 18 perversum

    per-verto ( pervorto), ti, sum, 3, v. a., to turn around or about, to overturn, overthrow, throw down (class.).
    I.
    Lit.: pinus proceras pervortunt, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 196 Vahl.):

    (coqui) aulas pervortunt,

    Plaut. Cas. 4, 1, 16:

    turrim ballistā,

    id. Bacch. 4, 4, 59:

    tum visam beluam immanem, quàcunque incederet, arbusta, virgulta, tecta pervertere,

    Cic. Div. 1, 24, 49:

    perversae rupes,

    broken, craggy rocks, Liv. 21, 33.—
    B.
    Esp., in wrestling or boxing, to throw down, knock down; hence:

    si rex opstabit ob viam, regem ipsum prius pervortito,

    Plaut. Stich. 2, 1, 14.—
    II.
    Trop.
    A.
    To overthrow, subvert; to destroy, ruin, undo, corrupt:

    cito homo pervorti potest,

    Plaut. Poen. 4, 2, 52:

    labefactare atque pervertere amicitiam aut justitiam,

    Cic. Fin. 3, 21, 70:

    quidam, propositis malorum et bonorum finibus, omne officium perverterunt,

    id. Off. 1, 2, 5:

    omnia jura divina atque humana,

    id. ib. 1, 8, 26:

    ipse (Quinctius) postquam Junium pervertit, totam causam reliquit,

    id. Quint. 39, 108:

    hostium vim se perversurum putavit, pervertit autem suam,

    id. Div. 2, 56, 115; id. Brut. 79, 273:

    aliquem amicitiā alicujus,

    Tac. A. 13, 45:

    aliquem,

    id. H. 3, 38:

    aliquos et ambitio pervertet,

    Quint. 12, 8, 2.—
    B.
    To put down, confute, silence one (in allusion to the meaning I. B. supra):

    nemo umquam me tenuissimā suspicione perstrinxit, quem non perverterim ac perfregerim,

    Cic. Sull. 16, 47:

    numquam ille me opprimet consilio, numquam ullo artificio pervertet,

    id. Div. in Caecil. 14, 44.—Hence, perver-sus ( pervorsus), a, um, P. a., turned the wrong way, askew, awry (cf. praeposterus).
    A.
    Lit.: rectus perversusque partus, Varr. ap. Gell. 16, 16, 4:

    perversas induit comas,

    gets her false hair on awry, Ov. A. A. 3, 246:

    pondere capitum perversa ova,

    Plin. 10, 16, 18, § 38: perversa vestis, i. e. pulla, Sen. Ira, 1, 16, 5:

    Roscius erat perversissimis oculis, quales sunt strabonum,

    dreadfully squint-eyed, Cic. N. D. 1, 28, 79.—
    B.
    Trop., perverse, not right, wrong, evil, bad:

    dies pervorsus atque advorsus,

    Plaut. Men. 5, 5, 1:

    nihil pravum et perversum,

    Cic. Rosc. Com. 10, 30:

    quid magis inquinatum, deformatum, perversum, conturbatum dici potest,

    id. Har. Resp. 12, 25:

    homo praeposterus atque perversus,

    id. Clu. 26, 71:

    sapientia,

    id. Mur. 36, 75:

    mos,

    id. Rosc. Com. 18, 56:

    bellum Contra fata deūm perverso numine poscunt,

    Verg. A. 7, 584:

    perversa grammaticorum subtilitas,

    Plin. 35, 3, 4, § 13:

    ambitio,

    Quint. 10, 7, 21:

    generatio perversa,

    wicked, Vulg. Deut. 32, 20 et saep. —As subst.: perversum, i, n., a wrong, evil:

    in perversum sollers,

    Sen. Vit. Beat. 5, 3.—Hence, adv.: perversē ( pervor-sē), awry, the wrong way.
    1.
    Lit.:

    sella curulis in senatu perverse collocata,

    Suet. Galb. 18.—
    2.
    Trop., perversely, wrongly, badly, ill: dicere, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 229 Vahl.); so,

    dicere,

    Cic. de Or. 1, 33, 150:

    erras pervorse, pater,

    Plaut. Most. 4, 2, 36:

    interpretari,

    id. Truc. 1, 2, 41:

    si quid fleri pervorse videt,

    id. Pers. 3, 1, 40:

    vides,

    id. Merc. 2, 2, 20: si quid perverse tetreque factum est, Cato ap. Gell. 10, 23, 4:

    uti deorum beneficio,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    imitari,

    id. Off. 3, 32, 113:

    quiescite agere perverse,

    Vulg. Isa. 1, 16.— Comp.:

    perversius,

    Tert. Apol. 2.— Sup.:

    perversissime suspicari,

    Hier. in Matt. 1, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > perversum

  • 19 perverto

    per-verto ( pervorto), ti, sum, 3, v. a., to turn around or about, to overturn, overthrow, throw down (class.).
    I.
    Lit.: pinus proceras pervortunt, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 196 Vahl.):

    (coqui) aulas pervortunt,

    Plaut. Cas. 4, 1, 16:

    turrim ballistā,

    id. Bacch. 4, 4, 59:

    tum visam beluam immanem, quàcunque incederet, arbusta, virgulta, tecta pervertere,

    Cic. Div. 1, 24, 49:

    perversae rupes,

    broken, craggy rocks, Liv. 21, 33.—
    B.
    Esp., in wrestling or boxing, to throw down, knock down; hence:

    si rex opstabit ob viam, regem ipsum prius pervortito,

    Plaut. Stich. 2, 1, 14.—
    II.
    Trop.
    A.
    To overthrow, subvert; to destroy, ruin, undo, corrupt:

    cito homo pervorti potest,

    Plaut. Poen. 4, 2, 52:

    labefactare atque pervertere amicitiam aut justitiam,

    Cic. Fin. 3, 21, 70:

    quidam, propositis malorum et bonorum finibus, omne officium perverterunt,

    id. Off. 1, 2, 5:

    omnia jura divina atque humana,

    id. ib. 1, 8, 26:

    ipse (Quinctius) postquam Junium pervertit, totam causam reliquit,

    id. Quint. 39, 108:

    hostium vim se perversurum putavit, pervertit autem suam,

    id. Div. 2, 56, 115; id. Brut. 79, 273:

    aliquem amicitiā alicujus,

    Tac. A. 13, 45:

    aliquem,

    id. H. 3, 38:

    aliquos et ambitio pervertet,

    Quint. 12, 8, 2.—
    B.
    To put down, confute, silence one (in allusion to the meaning I. B. supra):

    nemo umquam me tenuissimā suspicione perstrinxit, quem non perverterim ac perfregerim,

    Cic. Sull. 16, 47:

    numquam ille me opprimet consilio, numquam ullo artificio pervertet,

    id. Div. in Caecil. 14, 44.—Hence, perver-sus ( pervorsus), a, um, P. a., turned the wrong way, askew, awry (cf. praeposterus).
    A.
    Lit.: rectus perversusque partus, Varr. ap. Gell. 16, 16, 4:

    perversas induit comas,

    gets her false hair on awry, Ov. A. A. 3, 246:

    pondere capitum perversa ova,

    Plin. 10, 16, 18, § 38: perversa vestis, i. e. pulla, Sen. Ira, 1, 16, 5:

    Roscius erat perversissimis oculis, quales sunt strabonum,

    dreadfully squint-eyed, Cic. N. D. 1, 28, 79.—
    B.
    Trop., perverse, not right, wrong, evil, bad:

    dies pervorsus atque advorsus,

    Plaut. Men. 5, 5, 1:

    nihil pravum et perversum,

    Cic. Rosc. Com. 10, 30:

    quid magis inquinatum, deformatum, perversum, conturbatum dici potest,

    id. Har. Resp. 12, 25:

    homo praeposterus atque perversus,

    id. Clu. 26, 71:

    sapientia,

    id. Mur. 36, 75:

    mos,

    id. Rosc. Com. 18, 56:

    bellum Contra fata deūm perverso numine poscunt,

    Verg. A. 7, 584:

    perversa grammaticorum subtilitas,

    Plin. 35, 3, 4, § 13:

    ambitio,

    Quint. 10, 7, 21:

    generatio perversa,

    wicked, Vulg. Deut. 32, 20 et saep. —As subst.: perversum, i, n., a wrong, evil:

    in perversum sollers,

    Sen. Vit. Beat. 5, 3.—Hence, adv.: perversē ( pervor-sē), awry, the wrong way.
    1.
    Lit.:

    sella curulis in senatu perverse collocata,

    Suet. Galb. 18.—
    2.
    Trop., perversely, wrongly, badly, ill: dicere, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 229 Vahl.); so,

    dicere,

    Cic. de Or. 1, 33, 150:

    erras pervorse, pater,

    Plaut. Most. 4, 2, 36:

    interpretari,

    id. Truc. 1, 2, 41:

    si quid fleri pervorse videt,

    id. Pers. 3, 1, 40:

    vides,

    id. Merc. 2, 2, 20: si quid perverse tetreque factum est, Cato ap. Gell. 10, 23, 4:

    uti deorum beneficio,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    imitari,

    id. Off. 3, 32, 113:

    quiescite agere perverse,

    Vulg. Isa. 1, 16.— Comp.:

    perversius,

    Tert. Apol. 2.— Sup.:

    perversissime suspicari,

    Hier. in Matt. 1, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > perverto

  • 20 pervorto

    per-verto ( pervorto), ti, sum, 3, v. a., to turn around or about, to overturn, overthrow, throw down (class.).
    I.
    Lit.: pinus proceras pervortunt, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 196 Vahl.):

    (coqui) aulas pervortunt,

    Plaut. Cas. 4, 1, 16:

    turrim ballistā,

    id. Bacch. 4, 4, 59:

    tum visam beluam immanem, quàcunque incederet, arbusta, virgulta, tecta pervertere,

    Cic. Div. 1, 24, 49:

    perversae rupes,

    broken, craggy rocks, Liv. 21, 33.—
    B.
    Esp., in wrestling or boxing, to throw down, knock down; hence:

    si rex opstabit ob viam, regem ipsum prius pervortito,

    Plaut. Stich. 2, 1, 14.—
    II.
    Trop.
    A.
    To overthrow, subvert; to destroy, ruin, undo, corrupt:

    cito homo pervorti potest,

    Plaut. Poen. 4, 2, 52:

    labefactare atque pervertere amicitiam aut justitiam,

    Cic. Fin. 3, 21, 70:

    quidam, propositis malorum et bonorum finibus, omne officium perverterunt,

    id. Off. 1, 2, 5:

    omnia jura divina atque humana,

    id. ib. 1, 8, 26:

    ipse (Quinctius) postquam Junium pervertit, totam causam reliquit,

    id. Quint. 39, 108:

    hostium vim se perversurum putavit, pervertit autem suam,

    id. Div. 2, 56, 115; id. Brut. 79, 273:

    aliquem amicitiā alicujus,

    Tac. A. 13, 45:

    aliquem,

    id. H. 3, 38:

    aliquos et ambitio pervertet,

    Quint. 12, 8, 2.—
    B.
    To put down, confute, silence one (in allusion to the meaning I. B. supra):

    nemo umquam me tenuissimā suspicione perstrinxit, quem non perverterim ac perfregerim,

    Cic. Sull. 16, 47:

    numquam ille me opprimet consilio, numquam ullo artificio pervertet,

    id. Div. in Caecil. 14, 44.—Hence, perver-sus ( pervorsus), a, um, P. a., turned the wrong way, askew, awry (cf. praeposterus).
    A.
    Lit.: rectus perversusque partus, Varr. ap. Gell. 16, 16, 4:

    perversas induit comas,

    gets her false hair on awry, Ov. A. A. 3, 246:

    pondere capitum perversa ova,

    Plin. 10, 16, 18, § 38: perversa vestis, i. e. pulla, Sen. Ira, 1, 16, 5:

    Roscius erat perversissimis oculis, quales sunt strabonum,

    dreadfully squint-eyed, Cic. N. D. 1, 28, 79.—
    B.
    Trop., perverse, not right, wrong, evil, bad:

    dies pervorsus atque advorsus,

    Plaut. Men. 5, 5, 1:

    nihil pravum et perversum,

    Cic. Rosc. Com. 10, 30:

    quid magis inquinatum, deformatum, perversum, conturbatum dici potest,

    id. Har. Resp. 12, 25:

    homo praeposterus atque perversus,

    id. Clu. 26, 71:

    sapientia,

    id. Mur. 36, 75:

    mos,

    id. Rosc. Com. 18, 56:

    bellum Contra fata deūm perverso numine poscunt,

    Verg. A. 7, 584:

    perversa grammaticorum subtilitas,

    Plin. 35, 3, 4, § 13:

    ambitio,

    Quint. 10, 7, 21:

    generatio perversa,

    wicked, Vulg. Deut. 32, 20 et saep. —As subst.: perversum, i, n., a wrong, evil:

    in perversum sollers,

    Sen. Vit. Beat. 5, 3.—Hence, adv.: perversē ( pervor-sē), awry, the wrong way.
    1.
    Lit.:

    sella curulis in senatu perverse collocata,

    Suet. Galb. 18.—
    2.
    Trop., perversely, wrongly, badly, ill: dicere, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 229 Vahl.); so,

    dicere,

    Cic. de Or. 1, 33, 150:

    erras pervorse, pater,

    Plaut. Most. 4, 2, 36:

    interpretari,

    id. Truc. 1, 2, 41:

    si quid fleri pervorse videt,

    id. Pers. 3, 1, 40:

    vides,

    id. Merc. 2, 2, 20: si quid perverse tetreque factum est, Cato ap. Gell. 10, 23, 4:

    uti deorum beneficio,

    Cic. N. D. 3, 28, 70:

    imitari,

    id. Off. 3, 32, 113:

    quiescite agere perverse,

    Vulg. Isa. 1, 16.— Comp.:

    perversius,

    Tert. Apol. 2.— Sup.:

    perversissime suspicari,

    Hier. in Matt. 1, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > pervorto

См. также в других словарях:

  • one-eyed — adj. having or showing only one eye; as, one eyed Jacks are wild; the three one eyed Cyclopes of Greek myth. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • One-eyed — may refer to:* One eyed jack, the jack of spades or the jack of hearts in a standard deck of cards * One Eyed Jacks , western movie released in 1961 * One eyed royals, the Jack of Spades, Jack of Hearts and King of Diamonds …   Wikipedia

  • one-eyed — one eyed; one eyed·ness; …   English syllables

  • one-eyed — adjective having or showing only one eye one eyed Jacks are wild the three one eyed Cyclopes of Greek myth • Similar to: ↑eyed …   Useful english dictionary

  • one-eyed — /wun uyd /, adj. 1. having but one eye. 2. Cards. being, of, pertaining to, or using a face card or cards on which the figure is shown in profile, such cards being the jack of spades, the jack of hearts, and the king of diamonds in standard packs …   Universalium

  • one-eyed — /wʌn ˈaɪd / (say wun uyd) adjective 1. having only one eye. 2. having a strong bias in favour of someone or something: *Every studio had a crowd of one eyed followers who d vote for the studio s representative –t.a.g. hungerford, 1983 …  

  • one-eyed — see in the country of the blind, the one eyed man is king …   Proverbs new dictionary

  • One-eyed jack (disambiguation) — One eyed jack is a playing card in a standard deck of cards. One eyed jack may also refer to: One Eyed Jacks, a western movie released in 1961, is the only film directed by actor Marlon Brando Alone in the Dark: One Eyed Jack s Revenge, the 1996… …   Wikipedia

  • One Eyed Jacks (album) — One Eyed Jacks Studio album by Spear of Destiny Released 1984 …   Wikipedia

  • One Eyed Jack (video game) — One Eyed Jack is a fictional pirate who was the main villain in the 1994 video game Alone in the Dark 2 and he also appeared in Jack in the Dark as a jack in the box replica of his true self. One Eyed Jack and his band of bootleggers kidnapped… …   Wikipedia

  • One-Eyed Men Are Kings — Directed by Michel Leroy Edmond Séchan Produced by Paul Claudon Edmond Séchan Written by Edmond Séchan Starring Paul Pr …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»